در این مسیر ما از سه تکنیک
فتیله، لوحه و پولک استفاده می کنیم
و با احاطه بر هر سه تکنیک سفالگر توانایی آن را پیدا میکند که کوتاه ترین و خلاقانه ترین روش برای رسیدن به طرح و ایده خود را پیدا کند چرا که به طور مثال قطعا استفاده از لوحه برای ظروف تخت کاربردی تر و فتیله برای کوزه های بزرگ‌ مناسب می باشد و با تلفیق این تکنیک ها میتوان ایده اجرایی را بسط و پرورش داد

در این روش سفالگر میتواند حتی با استفاده از الگو ظرفهایی بسیار نزدیک به هم درست کند ولی همیشه اندک اختلافی هست. ایراد این روش در این است که هر ظرف میبایست همه پروسه ساخت پرداخت و تزیینات دکوراتیو راطی کند اما از طرف دیگر تفاوت گریز ناپذیر این ظروف به هریک هویتی مستقل می دهد.

از طرف دیگر میتوان محصول تولید شده راقالبگیری و با دوغاب کائولین تکثیر کرد که امکان کپی کردن دقیق از قطعه مورد نظر را میدهدظرف پس از پخت جنانچه با دوغاب کائولن ریخته شده باشد با دمای ۱۰۰۰ تا ۱۰۲۰
پخته و آماده لعاب میشود پس از اعمال لعاب بسته به دمای ذوب لعاب انتخابی یرای باردوم‌به کوره میرود
چنانچه نیاز به نقاشی رو لعابی در پروسه کار باشد و یا مایل به اجرای لعاب لاستر باشیم پخت سوم با حرارت پایین تر اجرا میشود